ANNEBELLE RAL
Ik ben Annebelle Ral, een studente in haar 3e bachelor interieurarchitectuur. Na een zesjarige studie van Latijn en moderne talen was het tijd voor iets anders. Tijd om zelf iets te gaan creëren. Een ‘geërfde’ interesse in bouw was meebepalend in het maken van een keuze binnen het wijde aanbod studies met betrekking tot de kunsten. Zonder enige vooropleiding ging ik aan de slag met creativiteit die vooral was ontstaan door mijn jeugdige passies als muziek en dans. Bijna drie jaar later, kan ik dat lijstje zeker aandikken met de vele thema’s die worden aangereikt binnen onze studie aan Sint-Lucas.
Brussel, een grootstad. Meer dan duizenden mensen bij elkaar, verpakt in appartementsblokken van vier tot tien verdiepingen hoog. Straten van passage versmallen met de hoogte van de bebouwing. Anonimiteit heerst in zo’n stad, je aanwezigheid maakt geen verschil. En in die jungle van beton duiken links en rechts overal oases op van mogelijkheden. Alleen ben je er niets waard, maar dat hoeft ook niet. Op pleinen ontstaat het sociale gebeuren, de vlucht van het alledaagse thuis, werk, school… Het aanbod is groot, hier een basketbalveld, daar een vismarkt, ergens een plekje in de schaduw. Men ontdekt een zeker patroon in de keuzes van waar men heen gaat en daar moet een reden voor zijn. Een autovrij stuk grond, gevels ter afbakening, groen als bliksemafleiders voor het drukke stadsleven. Wat is er net bepalend voor deze onderliggende aantrekkingskracht? Een plein, een geweldige uitvinding, geen bedreiging voor de anonimiteit, integendeel, maar zeker wel een mogelijkheid om een ‘thuis’ te maken van jouw stad.