NICOLAS BECKERS
Ik ben reeds heel mijn leven geïnteresseerd geweest in de relatie tussen de ruimte en de mens. Het was voor mij dan ook logisch dat mijn toekomstige leven zich zou afspelen in de architecturale sector. Na drie jaar intens en geïnteresseerd te hebben genoten van mijn opleiding tot interieurarchitect rond ik eind dit academiejaar mijn bachelor af. Als een soort van artistieke eindsprint aan het einde van mijn bachelor probeer ik een plein te vatten in beschrijvend woord en geluid.
​
Het plein dat ik een heel semester geobserveerd en gemapt heb is het Hogeschoolplein in Leuven. Ik maakte de keuze voor dit plein omdat ik er tijdens mijn universitaire carrière bijna dagelijks mee werd geconfronteerd. Het was echter opvallend hoe een gericht observeren van een gekende plek toch nog enorm veel nieuwe informatie en inzichten kan verschaffen. Deze extra inzichten heb ik gebundeld in drie tijdsgebonden kaarten. Deze kaarten beschrijven het plein met zijn ankers alsook de specifieke gebruikers. Om deze kaarten sfeervormend aan te vullen maak ik gebruik van drie geluidsfragmenten die het plein beschrijven. Op deze manier probeer ik mijn publiek het plein duidelijk te maken aan de hand van twee zeer gevoelsmatige media, namelijk woord en geluid.